Ondanks dat ze er uit komen te zien als gedrochten, verlangde Jerry ineens naar herfsttafel vol kastanjes
Ik zal niet beweren dat ik met mijn ziel onder de arm liep. Dat zou wat larmoyant zijn. Ze zat in mijn zak, mijn ziel, en was onrustig. Het was duidelijk dat ze eruit wilde. Zo sjokte ik door de miezer langs de Singel, tot ik in park Lepelenburg bijna over een enorme kastanje struikelde. Ik wilde het ding een rotschop geven.
Lees verder